Çocuklarınıza büyük insanlar gibi davranır ve onların söz ve davranışlarına önem verirseniz, kişilik gelişimlerine de katkıda bulunmuş olursunuz. Sen küçüksün demeyin Çocuklara sen küçüksün demeden sözlerini tartışmak ve anne babalarını eleştirmelerine izin verilmesi kendilerini ifade etmelerinde büyük yarar sağlar. Böylece özgüvenleri artar. Çocuklarda büyükler gibi kendilerini ifade etmek isterler. İletişim iki yönlü çalıştığı zaman amacına varmakta ve insanların birbirlerini anlamalarına ve anlatabilmelerine yardımcı olmaktadır. Çocuklarımızın da bizimle ilgili düşünce ve davranışlarına önem verdiğimiz oranda, onları anlayabilecek ve kendi düşüncelerimizi onlara anlatabileceğiz. Bunu yapmadan, tek yönlü olarak düşüncelerimizi onlara empoze etmeye çalıştığımızda, dirençle karşılaşmamız olağandır. Çocukların 2 yaşından sonra kendilerine ait kişilik yapıları gelişmeye başlar ve bu hayat boyu devam eder. Kişilik yapısı oluşan bir çocuğun kendisine göre fikir ve düşünceleri vardır. Bu düşüncelerini bizim düşüncelerimizle karşılaştırılıp en iyiyi bulmaya çalışırlar. Onları dinlemek ve doğru bulduğumuz konuları niçin doğru bulduğumuzu, kendilerine katılmadığımız konularda ise bunu gerekçeleri ile onlara açıklamamız, onların düşüncelerinin sağlıklı yönde gelişmesine, doğru ile yanlışı ayırt edebilmelerine yardımcı olacaktır. Eleştiren çocuk sağlıklı yetişir Bu konuda anne babalara büyük görevler düşüyor. Örnek vermek gerekirse sigara içen bir aile, çocuklarının sigara içmelerini tenkit etmesi durumunda, sen küçüksün karışma, demek bizim diğer konularda ona sağlıklı bilgiler aktarmamızı engelleyecek ve güvenilirliğimizi engelleyecektir. Böyle davranmak yerine haklı olduğunu ve bizimde sigara içmememiz gerektiğini söylemenin daha sağlıklı olacağını, bu yüzden anne babaların çocuklarının kendilerini eleştirmesine izin vermeleri ve bu eleştirilerini onlarla tartışarak bir sonuca varmaları gerekiyor. Çocuklarınızdan bir şey isterken Çoğu zaman annelerden hep aynı şikâyetleri duyarız "Kendi başına ders çalışmıyor, hep yanında birini istiyor!" ya da "Ben söylemeden ödevinin başına oturmuyor, zamanında yapmıyor ödevlerini!". Bu durum her türlü isteklerimiz için geçerlidir. Öncelikle alışkanlıklar kazandırmamız gerekiyor çocuklarımıza. Mesela ders çalışma alışkanlığı. Öncelikle onlara ev ödevlerinin neden verildiğini ve ne yararları olduğunu iyice anlatmalıyız. Eğer çocuk ev ödevinin önemini ve ona katacaklarını bilmiyorsa muhtemelen ev ödevine bir yük olarak bakacaktır. Şimdi ne yapmamız gerekiyor? Öncelikle evde yeni bir düzen oluşturulması gerek. Okuldan gelen çocuğun karşılanması, doyurulması onunla günlük sohbetin yapılması için evde bir yetişkinin bulunması organize edilmelidir. Ayrıca ders çalışma zamanlarının belirlenmesi (çocuğun ihtiyaçları ve istekleri de göz önünde bulundurularak), mekânın çalışmaya uygun hale getirilmiş olması çok önemli. Ders çalışılacak mekânın bol ışıklı, sakin ve ihtiyaç duyulacak malzemelerin yakınında olması, dikkat çekecek objelerin etrafta bulunmaması, gürültü yapan bir kardeş varsa onun başka bir odada bulunması sağlanmalıdır. Örnek olun Kâğıtlar, kitaplar, kalemler, silgiler, yapıştırıcı, zımba, kalem traş, makas gibi malzeme ve yardımcı malzemeler çalışma masasının yakınında bulundurulmalıdır. Ebeveynlerin tutumu da çok önemli... Siz ona iyi bir model olursanız ders çalışma kısmında da sizi kopyalayacaktır. Anne babasını çalışırken, okurken ya da yazarken gören bir çocuğun çalışma olasılığı daha fazladır. Ders çalışmak için oturulduğu zaman çocukla beraber olan yetişkin de bu tarz bir işle meşgul olursa ona iyi bir model oluşturur. Ödevlerini bırakın kendisi yapsın En çok yapılan hatalardan biri de çocuğun ödevini kontrol etmek yerine onun yerine yapmaktır. Sizden istenilen aslında ödevleri düzenli olarak kontrol etmeniz ve ona danışmanlık sağlamanız. Önce çocuğu tanımak Çocuğunuz için danışmanlık yapabilmeniz için önce onu tanımanız gerekiyor. Hangi modelle daha iyi öğreniyor? Tek başına mı yoksa birisi ile birlikte mi daha iyi çalışabiliyor? Ödev yapma zamanının iyi organize edilmesini sağlayın. Sınıflara ve çocuğun ilgisine göre değişecek olan bu zaman diliminde gerekiyorsa ara vermekten kaçınmayın. Ödevin iyi not almasına katkı sağlamasının yanı sıra yeni şeyler öğrenmesine yardımcı olacağını hatırlatmalı ve onu motive etmeliyiz. Okul-veli ilişkisinin iyi şekilde yürütülmesi ve ders çalışma şeklinde öğretmeninde alacağınız tavsiyeler size destek olacaktır. Mutluluğun formülü çok açık 1 Asla demeyiniz, "asla asla" demeyiniz 2 ''ama'' ve ''fakat'' demeyiniz! 3''fark etmez'' derseniz yalan söylemiş olursunuz, her şey fark eder. 4 Hiç bir cümlenizin fiili '' mış, miş '',''lar, ler '', ''mişler, mışlar''veya ''larmış, lermiş'' le bitmesin. Bunlar sizin bilmediğiniz ve görmediğiniz, başkasının anlattığı eylemledir ve bunlara göre hareket hem size hem karşınızdakine zarar verir. 5 Başkasının yerine düşünmeyin !! 6 Başkasının yerine karar vermeyin !! 7 Ben hep veriyorum, almıyorum demeyin, sadece verirseniz, vermeyi bilmediğinizden o hiç bir yere gitmez. Almasını bilmeyen veremez, vermesini bilmeyen alamaz, ağlamasını bilmeyen gerçekten gülemez, üzülmesini bilmeyen sevinemez. Her şeyin dengesi vardır. 8 Pozitif düşünce ile yaklaşın konulara (yapacağım, başaracağım gibi) ama bu Pollyanna'cılık olmasın 9 Asla vazgeçmeyin 10 Geçmişi yargılamayın, bir şey kazanamazsınız sadece tecrübe olarak faydalanın ve mutsuzsanız tekrar etmeyin! 11 Mutlu olmak ve ilerlemek için yaşanan şeyleri tekrar yaşamayın, yaşanmışlardan faydalanın (ateşin el yaktığını öğrenmek için elinizi ateşe sokmaya gerek yok, etrafınıza bakmak ve okumak yeterlidir) 12 Kendinize ve etrafınızdakilere - insanlara güvenin onları sevin! 13 Genelleme yapmayınız! (bütün erkekler veya kadınlar gibi) 14 Siz hissettiğinizi yaşayın, varsın dünya beğenmesin siz beğeniyorsanız yeterlidir. 15 Bir anı yaşamak için yıllar harcamak başarısızlıktır, başarı bir anda yılları yaşayabilmektir. 16 Ve karar verin, şu an sizinde yeni bir hayata başlama anınız olsun !! Çok mu zor bunları uygulamak,bakın bunları yazın ve uygulayın hayatınızın hemen değiştiğini göreceksiniz.